Mahal Kita, P're !

Mahal Kita, P're !
by Jambaro Martinez

Padala ni Melodramatic Fool at Dennis Morales



Syet! Kaya pala di ko mahagilap ang loko sa buong
school ay dahil may bago na namang kinalolokohan.
Sabi, magbi-billiard daw kami, yun pala, kung anu-anong
extracurricular activities ang pinagkakaabalahan.



Hay, naku! Ang hirap talagang ma-inlove sa bestfriend mo.
Walang kasiguraduhan. Ang hirap pa nito, three years na
kaming magkaibigan. Masyado kaming malapit. Ultimo kaliit-
liitang detalye sa buhay niya ay alam ko at gayon din naman
siya sa akin.



Ang tagal ko na palang inaalagaan itong pagsintang pururot
na ito. Imagine, three long years. Di man lang makahalata
pagkamanhid manhid !!!hmp...pero siyempre ayaw kong magpa-cute..
me pride to noh!..kahit hirap pigilin.



Actually, nag-ki-click kaming dalawa kasi pareho kami ng trip
sa buhay. We share the same hobbies. Sabi nga ng iba, bagay daw
kami pero tatawanan lang namin 'yun sabay magko-chorus ng
"'di kami talo, 'no!"



"Lam mo kasi Meg, kung magdadamit babae ka lang, ano'ng panama
ni Dawn Zulueta sa'yo?" kantiyaw pa nila.
Binatukan ko nga isa-isa. Loko'tong mga 'to, ah! Tuturuan akong magdamit.



Frankly speaking, tama sila. Boyish kasi ang dating ko.
Tapos 'yung mga hobbies ko, eh, panlalake pa. Pero babaeng-babae
ako by heart, take note! Nakasanayn ko na ang ganito mula nang
mamatay ang parents ko at matira ang apat na barako kong kapatid.



Alam lahat 'to ni Uriel, ang mahal kong bestfriend. Minsan, sabi nya sa
akin, "Sagutin mo na kasi ang isa sa mga manliligaw mo para foursome
tayo pag nag-date. AT saka p're, beauty ka naman, eh,"
Sabay akbay sa akin.



Mangani-ngani ko nang batukan. Ang hirap na ngang maghintay at umasa
bubuladas pa ng ganon.



Actually, hindi ako comfortable sa mga bestida at palda.
Mas gusto ko pa 'yung maong at t-shirt with matching sneakers.



Pero teka, three hours na siyang wala ah! Ang tagal naman'atang
maghatid ng babae niya. Baka kung saan na sila nagpunta. Naku!
Huwag naman sana doon.



Ehem! Dumating na ang loko. Kaasar! Ang ngiti, abot-tenga.
"P're, teka lang! Pumapanget ka, eh! 'Yung kilay no, salubong na.
Let me explain first", bungad niya.



"Di ko alam na may brand new victim ka na naman", kanda-tulis ang nguso ko.



"Ah, si Irene, I met her when she approached me during the team practice.
My teammates introduced me to her. Kanina, coincidence lang na nagkita
kami and she asked me to accompany her in her friend's birthday so I
joined her.



I think she's nice and I think too, that I'm in love with her, " proud
pa niyang sabi sabay ngiti.



"Neknek mo. Mamaya diyan, mag-emote ka na naman gaya ng nangyari sa inyo
ni Crissy," sabi ko. Si Crissy 'yung last girlfriend niya na niloko siya
dahil tatlo pala silang boyfriend nito.



"Well, this time, I'll make sure that it wont happen again."

"Tingin ko nga eh...kasi tatlong oras mo akong pinaghintay."

"Halika na nga. Iti-treat na lang kita."



Naging constant date ni Bespren si Irene na mukhang cellphone. Grrr,
modesty aside (ulit!), mas maganda pa ako sa mga naging girlfriends
niya. Correction, I'm not sour graping 'coz I'm just telling the truth.



Hay, naku! Nakalimutan na 'ata ako. Two weeks na kaming di nagkikita.
I think he's serious about the girl. Later I found out that he's courting
her. Aray! Masakit, ah. Di na ko nasanay. Ilang babae na ba ang
nagdaan sa buhay niya? At ilang beses na ba akong umiyak? Tinigil ko na
ang pagbilang.



Ni ha, ni ho, wala talaga. Palagi nang absent sa mga subjets namin.
Tinamaan ng lintik, bahala siya sa buhay niya. Di ko mahagilap.



One day, sa billiard hall...



"Meg, congratulate me, P're. Girlfriend ko na si Irene," di niya raw
tinigilan. Excited pa siya nu'ng binabalita sa akin. Nakuha raw sa tiyaga.



Parang hinang-hina ako. Kailangang sumandal ako. Tingin ko,
bugbog-sarado na ang puso ko.



"Really?", kuha ko pang ngumiti (plastic ako eh...).



"Mamaya, inuman tayo. Tayong dalawa lang. 'Lam mo, P're, aalagaan ko
na itong relationship ko with Irene. I love her very much," at nag-day
dreaming na ang loko. Sarap talagang batukan!



"Hoy, Mr. Uriel Martinez, baka nakakalimutan mo, ang dami mo nang
absences.



At saka, may project tayo sa lahat ng subjects. Malapit na ang finals,
mag-aral ka naman. Porket nakilala mo lang 'yun, eh, nagkaganyan ka
na," nakapameywang kong sabi. Uriel is a constant scholar and I wonder
kung mare-retain niya 'yun.
"With the girl of my dreams, mas lalo akong na-inspire ngayon. I'll
go talk to all profesors."



Pinahiram ko siya ng mga notes and he survived.



Uriel is every girl's dream and ideal man. A varsity player, a
consistent scholar and with the killer looks. He's also immensely rich
with good traits at may kaya rin ang pamilya niya.



After the final examinations, nanood kami ng "My Bestfriend's wedding".
Buti nga, di sumama si "mukhang cellphone". Nayaya daw ng barkada, sabi
ni Bespren.



Come to think of it, parang gusto kong mag-emote habang nanonood.
Parang nakakarelate ako pero Diyos ko, ayokong pong in the end, eh, ako ang
magsasabing "My Bestfriend's (Uriel) Wedding". Please, oh God, I love
him very much.



There's one particular scene na talagang napaiyak ako agad that's the
wedding scene. feeling ko, si Julia Roberts ako. Iniisip ko pa lang na
mawawala siya sa akin, parang gusto ko nang mamatay.



"P're, ok ka lang? Napaka-senti mo pala. Paiyak-iyak ka pa diyan.



Corny mo ha! O, hayan, the end na. Let's go," sabay hila sa kamay ko.



'Langya 'to, ang daming sinabe eh kung bakit ako nag-eemote dito. Syet!



Napakalaking eskandalo. Kahiya!



Second semester...


"Meg, can I talk to you?" bungad niya sa akin pagpasok ko pa lang ng room.
It was two weeks after the classes started. "O, what's up? You look upset.
Problem?"



"Sana, you'll understand. About Irene. You know from the very start
that I love her. Eh, ano, God, how will I say this? Meg, she's jealous about
you. Masyado raw tayong close. Bawas-bawasan ko raw ang pakikitungo ko
sa'yo," he said trying to control his voice.



Shock naman ako. Ako, pagseselosan? Grabe. It's absurd. may tililing
yata sa ulo ang babaeng 'yun. Di ko 'ata alam kung paanong mag-react.
"O, ano? Tumahimik ka na diyan."



"E, kasi naman, sira-ulo pala 'yung girlfriend mo eh... alam naman
niyang magkaibigan na tayo eversince..."



"Selosa siya, P're. So please Pare, bear with me."



Actually, masakit. Dahil lang sa babaeng 'yun! Parang gusto kong
sumbatan si Bespren. Para kasing ipinagpalit niya ako sa babaeng 'yun, to think
na matagal na ang pinagsamahan namin.



Then he spoke, "Sana, 'wag kang mag-isip na mas pinahalagahan ko siya
kaysa sa iyo kaya lang, mahal na mahal ko siya, eh...Know what? Pag nakita mo
na ang lalaking para sa iyo at ma-inlove ka ng todo, maiintindihan mo ako."



Damn you, Uriel. Nagmamahal na ko, three years ago pa.
"Okay, tama na. Nag-monologue ka na diyan. Sige, didistansiya na muna ako."
"Di ka galit?"



"Of course not." (Plastic talaga ako eh... Orocan ang brand).



I can't imagine, all of a sudden, solo flight na ako. Wala na akong
kaututang-dila. Wala na akong kasama sa pag-bibilliard at pag-lalaro ng
basketball. Higit sa lahat, tumamlay na ang mundo ko.



Love means sacrifices and I'm ready for it. Okay lang, sana, maligaya
siya sa piling ng babaeng 'yun.



One afternoon, sa garden ng bahay namin, an unexpected visitor
came...it's Uriel.



"P're, inuman tayo," salubong agad niya sa akin. Mukhang problemado ang mama.



"Himala ng mga himala. ano'ng milagro 'to? Buti, pinayagan ka ng bantay mo?",
sabi ko habang sini-switch ko 'yung radio. I chose an FM station.



The song "How do I Live" by Trisha Yearwoodeh, naging background namin.
Quite romantic, isn't it? Good Lord, buti na lang, wala ang mga asungot kong mga
kapatid kundi tutuksuhin na naman nila ako kay Uriel kasi they wont believe na
friends
lang kami.



"Break na kami." Parang na-bingi ako sa sinabi niya.



"Paki-ulit nga."



"We parted ways. That woman, kagaya rin siya ng ibang babae."



Di ko alam kung magtatalon ako sa tuwa o makikisimpatiya ako sa kanya.
I went to the kitchen to prepare a merienda.



"Meg, 'yung beer."



"Hoy, Uriel, baka biglang dumating ang mga Kuya. O, etong mango juice.
Teka, ano ba'ng nangyari?"



"Curse her, Pare. I saw her with another man. Don't tell me na baka
pinsan niya 'yon or kapatid dahil they are actually kissing, sa lips.



Then, kanina, she call it quits 'coz she's no longer happy with me.
That girl, lahat ng kapritso niya, sinunod ko even the most difficult one
'yung tungkol sa'yo tapos, ito pa 'yung igaganti niya."



"Pare, ba't gano'n lahat na lang ba ng mamamhalin ko, eh, iiwanan ako?"
Napaiba ako ng direksyon. Gusto ko na kasing batukan. Nangangati na ang
kamay ko. Iiwanan daw siya, eh, hanggang ngayon, hopelessly inlove pa
rin ako sa kanya.



"Meg, say something."



"Something."

"Corny! Ano? Para kang natigilan."



Buti alam mo.



"E, kasi, hanap ka pa ng hanap kung saan-saan, eh, meron naman diyan
nagmamahal sa'yo ng lubos at matagal na niyang inaalagaan 'yon." Shame!
Lagot ako! Bruha talaga ako, baka makahalata.



"What do you exactly mean by that?"



"Err, what have I said? Kainin mo na nga 'yang cheesecake." Deadma
galore (palusot!)



"No, I heard it right. At sino naman 'yun?"



Teka, ba't parang iba na ang timplada ng mukha niya? At saka, ba't
palapit na siya ng palapit? Tingin ko, ang gwapo-gwapo niya. Ala! Nasa
harapan ko na. Then inalis niya 'yung bullcap ko. Kinalag niya 'yung
pagkakatali
ng buhok ko. Bumigay ang buhok kong hanggang baywang. Hey, what's this?



"Ah, eh. Ano-" Stop stammering. Damn!



"P're, talagang maganda ka na, noon pa man. But wait, sino ba 'yung
sinasabi mo?"



Now, his arms were wrapping my body. Aba, parang sumusobra na'to ah!
Pilit ko siyang tinutulak palayo pero ang higpit ng pagkakayakap sa akin.



"Hindi kita pakakawalan hangga't di mo sinasabi sa akin kung sino 'yun?"



"Blackmailer."



Huli na, wa na. Bistado na.



"Langya ka, Uriel, Matagal na kitang mahal. Di mo ba nahahalata? Ang
tagal kong itinago dahil baka pagtawanan mo lang ako," I'm hysterical and I
can't stop from crying. At long last, nasabi ko lang.



"Hush, honey. I have my fair share of confession, too. Mahal na kita,
P're, noon pa pero I have to ignore the feeling kasi kaibigan kita.
Kaya ang dami kong niligawan 'coz it's my way of forgetting you. Nang dumating
si Irene, akala ko siya na ang pwede kong ipagmalaki sa'yo. In fairness to
Irene, minahal ko siya, pero kanina, nabuhay 'yung pinakatagu-tago kong pag-ibig
sa'yo.


SArap! kiligs ..



"Do I need to change my identity? Di ba tipo mo 'yung mga sophisticated women?"

"honey, nu'ng minahal kita, ganyan ka na talaga. By the way, I wont
call you pare anymore. Di ata magandang pakinggan, di ba?"



Pero kanina pa nakalingkis yung mga kamay niya sa akin, eh... Kumawala ako.



"Mr. Martinez, nakakahalata na ako, eh...Kanina ka pa," sabi ko, then
he let go of me.



"One more thing, di kaya kailangan mo akong ligawan?"


"WHAAAT?" "But of course."


"Pero--"


"No ifs, no buts."



"Okay, okay, I'll start today."